ری ویلکینز

ریموند کالین ویلکینز (انگلیسی: Raymond Colin Wilkins؛ زادهٔ ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶ - درگذشتهٔ ۴ آوریل ۲۰۱۸) بازیکن فوتبال و مربی فوتبال اهل انگلستان بود.

ری ویلکینز
ویلکینز در سال ۲۰۰۸
اطلاعات شخصی
نام کامل ریموند کالین ویلکینز[1]
زادروز ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶
زادگاه هیلینگدون، انگلستان
تاریخ مرگ ۴ آوریل ۲۰۱۸ (۶۱ سال)
محل مرگ توتینگ، انگلستان
قد ۵ فوت ۸ اینچ (۱٫۷۳ متر)
پست هافبک
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۷۳–۱۹۷۹ چلسی ۱۷۹ (۳۰)
۱۹۷۹–۱۹۸۴ منچستر یونایتد ۱۶۰ (۷)
۱۹۸۴–۱۹۸۷ میلان ۷۳ (۲)
۱۹۸۷ پاری سن ژرمن ۱۳ (۰)
۱۹۸۷–۱۹۸۹ رنجرز ۷۰ (۲)
۱۹۸۹–۱۹۹۴ کویینز پارک رنجرز ۱۵۵ (۸)
۱۹۹۴ کریستال پالاس ۱ (۰)
۱۹۹۴–۱۹۹۶ کویینز پارک رنجرز ۲۱ (۰)
۱۹۹۶ وایکام واندررز ۱ (۰)
۱۹۹۶–۱۹۹۷ هیبرنین ۱۶ (۰)
۱۹۹۷ میلوال ۳ (۰)
۱۹۹۷ لیتون اورینت ۳ (۰)
مجموع ۶۹۵ (۴۹)
تیم ملی
۱۹۷۶ زیر ۲۱ سال انگلستان ۱ (۰)
۱۹۷۶–۱۹۸۶ انگلستان ۸۴[2])
دوران مربیگری
۱۹۹۴–۱۹۹۶ کویینز پارک رنجرز
۱۹۹۷–۱۹۹۸ فولام
۱۹۹۸–۲۰۰۰ چلسی (دستیار)
۲۰۰۰–۲۰۰۲ واتفورد (دستیار)
۲۰۰۳–۲۰۰۵ میلوال (دستیار)
۲۰۰۴–۲۰۰۷ زیر ۲۱ سال انگلستان (دستیار)
۲۰۰۸–۲۰۰۹ چلسی (دستیار)
۲۰۰۹ چلسی (سرپرست)
۲۰۰۹–۲۰۱۰ چلسی (دستیار)
۲۰۱۳–۲۰۱۴ فولام (دستیار)
۲۰۱۴–۲۰۱۵ اردن
۲۰۱۵ استون ویلا (دستیار)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

او در خانواده‌ای فوتبالی به دنیا آمد و پدر و سه برادرش نیز بازیکن بودند.[3] ویلکینز فوتبالش را در پست هافبک در چلسی آغاز کرد و در ۱۸ سالگی به عنوان کاپیتان این باشگاه انتخاب شد، سپس برای باشگاه‌هایی دیگر چون منچستر یونایتد، میلان، کویینز پارک رنجرز و رنجرز هم بازی کرد. او ۸۴ بار هم برای تیم ملی فوتبال انگلستان بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۶ به میدان رفت و در جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۰ و ۱۹۸۲ و جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ شرکت کرد.

او پس از بازنشستگی، به عنوان کارشناس تلویزیون فعالیت کرد؛ سپس مربی و سرمربیگری تیم‌های کویینز پارک رنجرز، فولام و چلسی را برعهده گرفت. او در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵، هدایت تیم ملی فوتبال اردن را برعهده داشت و کمی بعد در همان سال به عنوان دستیار سرمربی استون ویلا به خدمت گرفته شد تا آخرین شغل مربیگری وی باشد.

رسانه‌ها

در دهه ۹۰ میلادی، ویلکینز بخش گروهی بود که در تهیهٔ برنامهٔ فوتبال ایتالیا در کانال ۴ نقش داشتند.[4] ویلکینز بعدها به عنوان کارشناس خبره برای اسکای اسپورت، بخصوص هنگام پوشش لیگ قهرمانان اروپا ظاهر شد.[5]

مرگ

در ۳۰ مارس ۲۰۱۸، ویلکینز بر اثر ایست قلبی به زمین افتاد در بیمارستان سنت جرج در توتینگ در کمای مصنوعی قرار داده شد.[6][7] او در ۴ آوریل ۲۰۱۸ در سن ۶۱ سالگی درگذشت.[8]

چند ساعت پس از مرگ ویلکینز، میلان به مصاف رقیب سنتی‌اش اینتر برای برگزاری شهرآورد دلا مادونینا در ورزشگاه سن سیرو رفت. فرانکو بارزی کاپیتان سابق او دسته گلی را در کنار پیراهن او در کنار زمین قرار داد.[9] قسمتی از هواداران میلان بنری حاوی جملهٔ «Ciao Ray: Leggenda Rossonera» (فارسی: «خداحافظ ری: اسطوره قرمز مشکی‌ها») را در دست داشتند.[10] در روز ۸ آوریل، هنگام بازی خانگی چلسی برابر وستهام یونایتد، طرفداران در ورزشگاه استمفورد بریج به مدت شصت ثانیه در دقیقه ۸ برای ادای احترام به ویلکینز، او را تشویق کردند.[11]

آمار

باشگاهی

منابع:[12]
باشگاه فصل دسته لیگ اف‌ای کاپ دیگر مجموع
تعداد بازیگل زدهتعداد بازیگل زدهتعداد بازیگل زدهتعداد بازیگل زده
چلسی ۷۴–۱۹۷۳ دسته اول ۶۰۱۰۰۰۷۰
۷۵–۱۹۷۴ دسته اول ۲۱۲۲۰۱۰۲۴۲
۷۶–۱۹۷۵ دسته دوم ۴۲۱۱۴۱۴۰۵۰۱۲
۷۷–۱۷۷۶ دسته دوم ۴۲۷۲۰۶۲۵۰۹
۷۸–۱۹۷۷ دسته اول ۳۳۷۳۱۴۱۴۰۸
۸۹–۱۹۷۸ دسته اول ۳۵۳۰۰۱۰۳۶۳
مجموع ۱۷۹۳۰۱۲۲۱۶۳۲۰۷۳۵
منچستر یونایتد ۸۰–۱۹۷۹ دسته اول ۳۷۲۲۰۳۰۴۲۲
۸۱–۱۹۸۰ دسته اول ۱۳۰۲۰۰۰۱۵۰
۸۲–۱۹۸۱ دسته اول ۴۲۱۱۰۲۰۴۵۱
۸۳–۱۹۸۲ دسته اول ۲۶۱۴۱۶۰۳۶۲
۸۴–۱۹۸۳ دسته اول ۴۲۳۱۰۱۳۲۵۶۵
مجموع ۱۶۰۷۱۰۱۲۴۲۱۹۴۱۰
میلان ۸۵–۱۹۸۴ سری آ ۲۸۰۲۸۰
۸۶–۱۹۸۵ سری آ ۲۹۲۲۹۲
۸۷–۱۹۸۶ سری آ ۱۶۰۱۶۰
مجموع ۷۳۲۷۳۲
پاری سن ژرمن ۸۸–۱۹۸۷ لیگ ۱ ۱۳۰۱۳۰
رنجرز ۸۸–۱۹۸۷ دسته برتر اسکاتلند ۲۴۱۲۴۱
۸۹–۱۹۸۸ دسته برتر اسکاتلند ۳۱۱۳۱۱
۹۰–۱۹۸۹ دسته برتر اسکاتلند ۱۵۰۱۵۰
مجموع ۷۰۲۷۰۲
کویینز پارک رنجرز ۹۰–۱۹۸۹ دسته اول ۲۳۱۹۲۰۰۳۲۳
۹۱–۱۹۹۰ دسته اول ۳۸۲۱۰۵۰۴۴۲
۹۲–۱۹۹۱ دسته اول ۲۷۱۱۰۲۱۳۰۲
۹۳–۱۹۹۲ لیگ برتر ۲۷۲۱۰۴۰۳۲۲
۹۴–۱۹۹۳ لیگ برتر ۳۹۱۱۰۴۰۴۴۱
مجموع ۱۵۴۷۱۳۲۱۵۱۱۸۲۱۰
کریستال پالاس ۹۴–۱۹۹۳ لیگ برتر ۱۰۰۰۰۰۱۰
کویینز پارک رنجرز ۹۵–۱۹۹۴ لیگ برتر ۲۰۰۰۰۰۲۰
۹۶–۱۹۹۵ لیگ برتر ۱۵۰۱۰۳۰۱۹۰
۹۷–۱۹۹۶ لیگ برتر ۴۰۰۰۰۰۴۰
مجموع ۲۱۰۱۰۳۰۲۵۰
وایکام واندررز ۹۷–۱۹۹۶ دسته دوم ۱۰۰۰۰۰۱۰
هیبرنین ۹۷–۱۹۹۶ دسته برتر اسکاتلند ۱۶۰۱۶۰
میلوال ۹۷–۱۹۹۶ دسته دوم ۳۰۰۰۱۰۴۰
لیتون اورینت ۹۷–۱۹۹۶ دسته سوم ۳۰۰۰۰۰۳۰
مجموع ۶۹۴۴۸۳۶۵۵۹۶۷۸۹۵۹

ملی

تیم ملی انگلستان
سالتعداد بازیگل زده
۱۹۷۶۳۰
۱۹۷۷۷۰
۱۹۷۸۸۰
۱۹۷۹۹۱
۱۹۸۰۸۱
۱۹۸۱۷۰
۱۹۸۲۱۲۱
۱۹۸۳۱۰
۱۹۸۴۱۰۰
۱۹۸۵۹۰
۱۹۸۶۱۰۰
مجموع[13][14]۸۴۳

گل‌های ملی

گل‌های ملی ری ویلکینز
شماره. تاریخ محل برگزاری بازی حریف امتیاز نتیجه رقابت منبع
۱ ۱۳ ژوئن ۱۹۷۹پریتراستادیون۲۴ اتریش۳–۳۳–۴دوستانه[15]
۲ ۱۲ ژوئن ۱۹۸۰ورزشگاه کموناله۳۳ بلژیک۱–۰۱–۱جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۰[16]
۳ ۲۳ فوریه ۱۹۸۲ورزشگاه ومبلی۴۳ ایرلند شمالی۳–۰۴–۰Home Championship[17]

مربی

تیم از تا رکورد منبع
تعداد بازیبردمساویباختدرصد پیروزی
کویینز پارک رنجرز ۱۵ نوامبر ۱۹۹۴ ۴ سپتامبر ۱۹۹۶ ۸۰ ۳۱ ۱۳ ۳۶ ۳۸٫۷۵ [12]
فولام ۲۵ سپتامبر ۱۹۹۷ ۷ مه ۱۹۹۸ ۴۳ ۲۰ ۸ ۱۵ ۴۶٫۵۱ [12]
چلسی (سرپرست) ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۰ ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۰ ۲ ۱ ۰ ۱ ۵۰٫۰۰ [12]
چلسی (سرپرست) ۹ فوریه ۲۰۰۹ ۱۴ فوریه ۲۰۰۹ ۱ ۱ ۰ ۰ ۱۰۰٫۰۰۰ [12]
اردن ۳ سپتامبر ۲۰۱۴ ۱ ژوئیه ۲۰۱۵ ۱۵ ۲ ۲ ۱۱ ۱۳٫۳۳ [18]
مجموع ۱۴۲ ۵۶ ۲۳ ۶۳ ۳۹٫۴۴

افتخارات

بازیکن

منچستر یونایتد
رنجرز[21]
  • دسته برتر اسکاتلند: ۸۹–۱۹۸۸، ۹۰–۱۹۸۹
  • جام اتحادیه باشگاه‌های اسکاتلند: ۸۹–۱۹۸۸
فردی

کمک مربی

چلسی[24]

منابع

  1. "ری ویلکینز". Barry Hugman's Footballers. Retrieved 22 April 2017.
  2. Arnhold, Matthias; Mamrud, Roberto. "England – Record International Players". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 14 February 2009.
  3. Mason, Peter (4 April 2018). "Ray Wilkins obituary". گاردین. Retrieved 4 April 2018.
  4. Young, Graeme (31 March 2018). "Remembering Football Italia as brilliant show is brought back to life in film". Daily Record. Retrieved 5 April 2018.
  5. "Ex-footballer Ray Wilkins has died, aged 61". 4 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  6. "Ray Wilkins reportedly in critical condition". Sports Illustrated. 30 March 2018. Retrieved 4 April 2018.
  7. Austin, Henry (31 March 2018). "Ray Wilkins placed into induced coma after suffering heart attack". The Independent.
  8. "Ray Wilkins: Former England captain dies in London hospital". BBC Sport. 4 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  9. "Ray Wilkins 1956–2018: Franco Baresi leads tribute ahead of Milan derby". Talksport. 4 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  10. "'Ciao Ray' - Franco Baresi, AC Milan fans make touching tributes to Ray Wilkins". Evening Standard. 4 April 2018. Retrieved 5 April 2018.
  11. "Chelsea pay tribute to former captain and coach Ray Wilkins". BT Sports. 8 April 2018. Retrieved 8 April 2018.
  12. ری ویلکینز profile at the English National Football Archive (نیازمند آبونمان)
  13. "Ray Wilkins". Eu-Football.info. Retrieved 4 April 2018.
  14. "We are saddened to hear about the passing of former England captain Ray Wilkins". The FA. 4 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  15. Austria 4 – 3 England. England Stats. Retrieved 4 April 2018.
  16. Croke, Ruaidhrí (3 May 2016). Euro Moments: Ray Wilkins produces moment of magic as English fans riot. Irish Times. Retrieved 2018-04-04.
  17. Match No. 559 – Tuesday, 23rd February 1982. England Stats. Retrieved 4 April 2018.
  18. وضعیت آماری مربی‌گری Ray Wilkins در وبگاه Soccerbase
  19. Haigh, Phil (4 April 2018). Watch Ray Wilkins’ FA Cup final goal for Manchester United vs Brighton in 1983 was an absolute peach. Metro. Retrieved 2018-04-04.
  20. Butler, Cliff (4 April 2018). United pay tribute to Ray Wilkins. Manchester United. rertieved 2018-04-04.
  21. Ray Wilkins بایگانی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Rangers. Retrieved 4 April 2018.
  22. Annual Awards. Chelsea F.C. Retrieved 5 April 2018.
  23. Walters, Mike (4 April 2018). 'If there was an award for nicest man in football, Ray Wilkins would have won it'. Mirror. Retrieved 2018-04-04.
  24. Ray Wilkins 1956–2018. Chelsea F.C. (4 April 2018). Retrieved 2018-04-04.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.