ایتالیای شمالی

ایتالیای شمالی (به ایتالیایی: Italia settentrionale, Nord Italia یا به سادگی Nord)، به به منطقه جغرافیایی و تاریخی شمال ایتالیا گفته می‌شود[1] که ناحیه‌های واله دائوستا، پیمونت، لیگوریا، لمباردی، امیلیا-رومانیا، ونتو، فریولی ونتزیا جولیا و ترنتینو آلتو آدیجه را در بر می‌گیرد.[2] در سال ۲۰۱۴ این منطقه ۲۷٬۸۰۱٬۴۶۰ نفر جمعیت داشت. در این منطقه زبان‌های رتی-رومی و گالی-ایتالی رایج هستند، در حالی که در دیگر نقاط کشور زبان‌های خانواده ایتالی-دالماسیایی گفتگو می‌شوند.[3][4]

ایتالیای شمالی

Italia settentrionale
مختصات:
کشورایتالیا
ناحیه
مساحت
  کل۱۲۰۲۶۰ کیلومتر مربع (۴۶۰۰۰ مایل مربع)
جمعیت
  برآورد 
(۲۰۱۴)
۲۷٬۸۰۱٬۴۶۰
– زبان رسمیایتالیایی
– زبان‌های محلی
– اقلیت‌های زبانی تاریخی

اقتصاد

شمال ایتالیا پیشرفته‌ترین و صنعتی‌ترین منطقه ایتالیا است و یکی از بالاترین سرانه‌های تولید ناخالص داخلی در اروپا را دارد. این منطقه، نخستین منطقه دز ایتالیا بود که در نیمه دوم قرن نوزدهم صنعتی شد. اصطلاح «مثلث صنعتی» در آغاز به منظقه بزرگ صنعتی میان میلان، تورین و بندر جنوآ گفته می‌شد. از آن زمان، هسته صنعتی منطقه به سمت شرق تغییر جهت داده‌است؛ مثلث صنعتی کنونی متشکل از لمباردی، ونتو و امیلیا-رومانیا است. تولید ناخالص داخلی این منطقه در سال ۲۰۰۸ برابر با ۷۷۲٬۶۷۶ میلیون یورو برآورد شده که ۵۴٫۸٪ اقتصاد ایتالیا را شامل می‌شود، در حالی که فقط ۴۵٫۸٪ از جمعیت کشور در آن ساکنند.[2]

ناحیه‌های آلپی

واله دائوستا، پیمونت، ونتو، ترنتینو آلتو آدیجه، لیگوریا، فریولی ونتزیا جولیا و لمباردی به عنوان ناحیه‌های آلپی ایتالیا شناخته می‌شوند که همه شمال کشور را به جز امیلیا-رومانیا در بر می‌گیرد.[5][6]

بزرگ‌ترین شهرها

پرجمعیت‌ترین شهرهای شامل ایتالیا (با جمعیت بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ نفر) در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۶:[7]

رتبه شهر جمعیت ناحیه
۱میلان۱٬۳۶۶٬۱۸۰ لمباردی
۲تورین۸۸۲٬۵۲۳ پیمونت
۳جنوآ۵۸۰٬۰۹۷ لیگوریا
۴بولونیا۳۸۹٬۲۶۱ امیلیا-رومانیا
۵ونیز۲۶۱٬۳۲۱ ونتو
۶ورونا۲۵۷٬۲۷۵ ونتو
۷پادووا۲۱۰٬۴۴۰ ونتو
۸تریسته۲۰۴٬۳۳۸ فریولی ونتزیا جولیا
۹برشا۲۰۰٬۴۲۳ لمباردی
۱۰پارما۱۹۵٬۶۸۷ امیلیا-رومانیا
۱۱مودنا۱۸۵٬۲۷۳ امیلیا-رومانیا
۱۲رجو نل امیلیا۱۷۱٬۹۴۴ امیلیا-رومانیا
۱۳راونا۱۵۹٬۱۱۵ امیلیا-رومانیا
۱۴ریمینی۱۴۹٬۴۰۳ امیلیا-رومانیا
۱۵فرارا۱۳۲٬۲۷۸ امیلیا-رومانیا
۱۶مونتزا۱۲۳٬۵۹۸ لمباردی
17برگامو۱۲۰٬۹۲۳ لمباردی
۱۸ترنتو۱۱۷٬۹۹۷ ترنتینو آلتو آدیجه
۱۹فورلی۱۱۷٬۸۶۳ امیلیا-رومانیا
۲۰ویچنزا۱۱۱٬۶۲۰ ونتو
۲۱بولتسانو۱۰۷٬۳۱۷ ترنتینو آلتو آدیجه
۲۲نووارا۱۰۴٬۱۸۳ پیمونت
۲۳پیاچنزا۱۰۳٬۰۸۲ امیلیا-رومانیا

جستارهای وابسته

منابع

  1. Castagnoli, Adriana (2004). Culture politiche e territorio in Italia: 1945–2000. Milano: Angeli. p. 34. ISBN 978-8846452337.
  2. Mangiameli, Stelio (2012). Il regionalismo italiano tra tradizioni unitarie e processi di federalismo. Milano: Giuffrè. ISBN 978-8814174131.
  3. "Venetian". Ethnologue.
  4. "Glottolog 4.2.1 – Venetian". glottolog.org.
  5. Marco Angelillo (16 April 2018). "Alpi, le regioni di sette Paesi per il cuore verde d'Europa". www.lastampa.it (به ایتالیایی).
  6. "EUSALP". www.alpine-region.eu. Archived from the original on 12 March 2017. Retrieved 10 March 2017.
  7. "Statistiche demografiche ISTAT". demo.istat.it.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایتالیای شمالی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.