اولان‌باتور
اولان‌باتور (اولان‌باتار) (به مغولی: Улаанбаатар و ᠤᠯᠠᠭᠠᠨᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ) پایتخت و بزرگترین شهر مغولستان است.
اولان‌باتور | |
|---|---|
| سیریلیک رسمی نویسه‌گردانی | |
| • سیریلیک مغولی | Улаанбаатар |
| • آوایش | Ulaanbaatar |
| مغولی کلاسیک آوانویسی | |
| • الفبای مغولی | ᠤᠯᠠᠭᠠᠨᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ |
| • آوایش | Ulaγanbaγatur |
 پرچم  مهر | |
| لقب(ها): УБ (UB), Нийслэл (پایتخت), Хот (شهر) | |
 موقعیت اولان‌باتور در مغولستان | |
  اولان‌باتور مکان در مغولستان | |
| مختصات: ۴۷°۵۵′ شمالی ۱۰۶°۵۵′ شرقی | |
| کشور |  مغولستان |
| شهرداری | اولان باتور |
| تاسیس بانام Örgöö موقعیت کنونی اولان‌باتور | ۱۶۳۹ ۱۷۷۸ ۱۹۲۴ |
| مدیریت | |
| • شهردار | تودوین بیلگت (Түдэвийн Билэгт) |
| مساحت | |
| • کل | ۴۷۰۴٫۴ کیلومتر مربع (۱۸۰۰ مایل مربع) |
| بلندی | ۱۳۵۰ متر (۴۴۳۰ پا) |
| جمعیت (۲۰۱۱) | |
| • کل | ۱٬۱۷۲٬۴۰۰ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۸+ (H) |
| کدپستی | ۲۱۰ xxx |
| پیش‌شماره(های) تلفن | ۱۱(۰) ۹۷۶ |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | MN-1 |
| کد پلاک | УБ_ (_ variable) |
| وبگاه | |
جمعیت
جمعیت این شهر در سال ۲۰۱۸ میلادی، بیش از ۹۸۳٬۷۸۸ نفر بوده‌است. که پرجمعیت ترین شهر و نیز بزرگترین و بهترین شهر مغولستان و کل مغولان است که ۹۸٪ درصد آن مردم مغول ۱٪ درصد چیني و ۱ درصد آن ها خارجی غیر چیني که ۷۹٪ درصد این ۱٪ هندي لحجه مغول تبار هستند
تاریخچه
اولان‌باتور در سال ۱۶۳۹ میلادی به عنوان صومعه‌ای برای چادرنشینان بودایی بنیاد شد و از سال ۱۷۷۸ در محل کنونی‌اش یعنی پیوندگاه دو رود تول و سلبه به صورت سکونتگاهی دائمی درآمد. پیش از این تاریخ، این سکونتگاه ۲۸ مرتبه تغییر مکان داد و هر بار نقطه‌ای جدید را طی مراسمی دینی برای آن برمی‌گزیدند. در سده بیستم کارخانه‌های زیادی در این شهر تأسیس شدند.
اقتصاد
اولان‌باتور مرکز فرهنگی، صنعتی و اقتصادی مغولستان می‌باشد. این شهر همچنین مرکز شبکهٔ راه‌های مغولستان است و در مسیر راه‌آهن سراسری سیبری و شبکه راه‌آهن چین قرار گرفته است.[1] امروزه آلودگی هوا در این شهر بالا است و علت آن سوزاندن هیزم و زغال‌سنگ در منازل طی زمستان‌های سرد اولان‌باتور است. این آلودگی در زمستان‌ها گاه چنان زیاد است که مانع دید کافی هواپیماها برای فرود در فرودگاه این شهر می‌شود.[2]
معنی اسم این شهر در زبان مغولی «قهرمان سرخ» است. كلمه باتور مغولی به‌معنی قهرمان به‌صورت بهادر به فارسی راه یافته‌است.
جغرافیا
اولان‌باتور در شمال مغولستان و در درهٔ رودخانه تول (از شاخه‌های سلنگا) و در دره‌ای بر دامنهٔ کوه بوگدا اول قرار گرفته‌است و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۳۱۰ متر می‌باشد.
شهر اولان‌باتور به ۹ منطقه شهری تقسیم شده‌است که عبارتند از: باگانور، باگاخانگای، بایان‌گول، بایان‌زورخ، چینگل‌تی، خان اول، نالایخ، سونگینو خیرخان، و سوخ‌باتار. هر منطقه شهری به چندین محله تقسیم شده که مجموع تعداد آن‌ها ۱۲۱ محله است.[3]
تاریخچه
پس از سال ۱۷۷۸ میلادی، این شهر به‌سمت درهٔ رودخانهٔ تول گسترش پیدا کرده‌است. در سدهٔ بیستم، اولان‌باتور به‌بزرگ‌ترین مرکز ساخت‌وساز در سطح مغولستان تبدیل شد.[1]
سراسرنما
منابع
*Wikipedia contributors, "Ulan Bator," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulan_Bator&oldid=489282007 (accessed May 6, 2012).
- Bator Official Web Portal
- The World Bank (December 2009). "Mongolia: Air Pollution in Ulaanbaatar – Initial Assessment of Current Situation and Effects of Abatement Measures" (PDF). Sustainable Development Series: Discussion Paper. Washington, D.C.: The World Bank. Retrieved 12 May 2011.
- Montsame News Agency. Mongolia. 2006, ISBN 99929-0-627-8, p. 35
پیوند به‌بیرون
 |
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای اولان‌باتور دارد. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اولان‌باتور موجود است. |
مرکز: اولان‌باتور | ||
| ||
