آتریوم
در معماری آتریوم[1] (انگلیسی: Atrium، کلمه لاتین که جمع آن ایتریا است) به فضای بزرگ و باز میان ساختمان گفته میشود. آتریوم یکی از بیشترین استفادهها را در خانههای روم باستان به منظور تعبیه نور لازم و تهویه داخلی داشتهاست. آتریومهای امروزی که از اواخر قرن نوزدهم و بیستم گسترش پیدا کردند معمولاً دارای چندین طبقه ارتفاع و یک سقف شیشهای با پنجرههای بزرگ هستند که اغلب بلافاصله پس از ورودی اصلی قرار گرفتهاند. آتریومها به دلیل دادن احساس باز بودن فضا و نور از محبوبترین طرحها شناخته میشوند. مهار آتش یکی از اصلیترین چالشهای طراحی آتریومها است زیرا طراحی ضعیف آنها میتواند اجازه سرایت سریع آتش به طبقات بالایی را بدهد.
منابع
- هریس، سیریل ام (۱۳۸۱). فرهنگ تشریحی معماری و ساختمان. ترجمهٔ محمدرضا افضلی و مهرداد هاشمزاده همایونی. تهران: دانشیار. شابک ۹۶۴-۷۰۱۵-۰۶-۲.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «(Atrium (architecture». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۸ مه ۲۰۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.